
Een recent onderzoek dat werd uitgevoerd in de VS laat zien dat ongepast gedrag op de universiteit allerlei negatieve gevolgen kan hebben, niet alleen voor degenen die dit ondergaan, maar ook voor anderen die hiervan getuige zijn. In dit onderzoek werd studenten gevraagd of zij zelf wel eens door mede-studenten of stafleden onheus behandeld waren op basis van hun groepslidmaatschap (zoals ras, geslacht, seksuele voorkeur, religie, leeftijd, accent/dialect, nationaliteit, lichamelijke handicap of andere beperking, sociaal-economische afkomst, politieke denkbeelden), of hadden gelezen, gehoord, of gezien dat anderen dit hadden meegemaakt. Studenten die mikpunt of getuige waren geweest van dit soort incidenten beoordeelden de universiteit als minder moreel en waren minder betrokken bij hun studie. Ze vonden de lessen minder inspirerend en relevant, waren minder gemotiveerd om aanwezig te zijn en hun best te doen, en rapporteerden een lagere mentale en fysieke gezondheid.

Dit onderzoek past in een lange rij van studies die laat zien dat mensen er wel degelijk last van hebben als ze op het werk of in hun studie-situatie onheus bejegend worden, ook al wordt vaak gedacht dat dit onschuldig is.
Is het inderdaad zo erg om vrouwen op het werk te complimenteren vanwege hun uiterlijk? Zou het niet vleiend kunnen zijn als een leidinggevende of collega aangeeft zich seksueel tot je aangetrokken te voelen? De wetenschappelijke literatuur is hier vrij duidelijk over.
De neiging om vrouwen op hun uiterlijk en lichaamsvormen te beoordelen in plaats van hun karakter of competenties wordt ook wel ‘objectificatie’ van vrouwen genoemd. Zowel mannen als vrouwen maken zich hieraan schuldig. Dit doen we veel minder vaak als we mannen beoordelen.
Dit kan allerlei negatieve effecten hebben. Vrouwen worden als minder competent gezien maar ook als minder betrouwbaar, oprecht, en menselijk wanneer ze op hun uiterlijk beoordeeld worden. Het ondermijnt ook het zelfvertrouwen van vrouwen, waardoor ze minder goed gaan presteren, zelfs op taken die niets met het uiterlijk te maken hebben. Als mannen op hun uiterlijk beoordeeld worden heeft dit verder geen gevolgen voor hun waargenomen competentie of andere kenmerken.
Puur het feit dat vrouwen op hun uiterlijk beoordeeld worden – en het proces van objectificatie dat hiermee in gang wordt gezet - heeft dus al allerlei negatieve effecten, los van de vraag hoe aantrekkelijk of onaantrekkelijk deze vrouwen zijn.
Het is dus niet o.k. om dit af te doen als ‘onschuldige opmerkingen’.

|